Translate

Τρίτη 19 Νοεμβρίου 2013

Εισαγωγή για το Τουρtorial No3!

Φίλες και φίλοι γεια σας!
Καιρό έχω να κάνω Τουρtorial και μου λείψατε! 
Αφού βρήκα λοιπόν το χρόνο και όχι μόνο την αφορμή, θα σας κάνω ένα εκπαιδευτικό ακόμα Τουρtorial προσεχώς, το τρίτο στη σειρά, με την ελπίδα πως σε κάποια ή κάποιον θα φανεί χρήσιμο.
Πριν όμως θα σας πω λίγα λόγια για τον μοντελισμό γλυκών και εμάς όλους που τον ξεχωρίσαμε και τον αγαπάμε.
 Έχετε σίγουρα αντιληφθεί όλοι πως η Do It Yourself εποχή, έχει ανατείλει για τα καλά και στη χώρα μας. Έχετε επίσης προσέξει πως οι καταναλωτικές μας συνήθειες βαθμηδόν αλλάζουν. Τα μοναδικά αντικείμενα και όχι τα τυποποιημένα της μαζικής βιομηχανικής παραγωγής, αποκτούν μια θέση ξεχωριστή, τη θέση που πάντα τους άξιζε κατα τη γνωμη πολλών, και αναδύεται μια καινούργια αγορά μέσα από αυτή την αλλαγή της αισθητικής μας αντίληψης. 
Πολλοί άνθρωποι ασχολούνται με το crafting επαγγελματικά, με την ανακύκλωση και μεταποίηση αντικειμένων, με την τέχνη του εφήμερου και καταφέρνουν μικρά και μεγάλα θαύματα. 
Στα πλαίσια αυτά και ο μοντελισμός γλυκών, είναι μια τέτοια τεχνική επιδεξιότητα. Για 'μένα είναι ανώτερη της τεχνικής κατάρτισης που έχει ας πούμε ένας τεχνίτης ζαχαροπλάστης, και φτάνει λίγο πάνω κι από τα όρια της Τέχνης ενός μάστορα. 
Εννοώ φυσικά αυτό που κάνουμε εμείς οι "καλλιτεχνες του μοντελισμού" (φιλοδοξία μου δεν έγινα ακόμα) κι όχι η τεχνική που εφαρμόζει ένας τεχνίτης σε ζαχαροπλαστείο, όπως παραδείγματος χάριν στο εραστήρι του Παρλιάρου. 
Εννοείται φυσικά πως ο Παρλιάρος είναι θεός της σοκολάτας, ένας σπουδαίος επαγγελματίας της υψηλής ζαχαροπλαστικής, μια εγγύηση. Κι εμείς οι μοντελιστές είμαστε λιγάκι τα παράσιτά του. Δικά του και οποιουδήποτε Μάστορα (master chef) μοιράζει το υλικό του, σε βιβλία και σε εκπομπές και σε σεμινάρια. Ναι δεν επινοούμε συνταγές. Δεν ξέρουμε από τεχνολογία τροφίμων, ούτε τη χημεία τους. Προσωπικά διαβάζω και τέτοια θέματα, αλλά για να φτάσω να γίνω σεφ και να επινοώ συνταγές, νομίζω πρέπει να εγκαταλείψω την οικογένεια και τη ζωή μου και να αφιερωθώ εξαρχής σε σπουδές.
Κάνουμε λοιπόν οι μοντελιστές, συνταγές που έχουμε στη διάθεσή μας, στα βιβλία και τα τευτέρια μας αποδελτιωμένες, από σπουδαιους και αναγνωρισμένους σεφ, αλλά και από τη μάνα μας, την γιαγιά, την ξαδέρφη, το ίντερνετ και όπου αλλού βρούμε data ζαχαροπλαστικής, κοινώς συνταγές αξιόπιστες ή που μπορούμε να τις κάνουμε και να στήσουμε ένα κέικ.
Ως εδώ δεν κάνουμε τίποτα παραπάνω από αυτό που κάνει η κάθε νοικοκυρά, που ψήνει ένα κέικ κάθε Κυριακή και το στολίζει με γλάσο ή σαντυγί. 
Εκεί που μεγαλουργούμε όμως είναι η παρουσίασή των γλυκών, είναι η διακόσμησή τους, το στόλισμα τους. 
Εκεί τα υλικά μας δεν μας επιβάλλουν περιορισμούς. Ο μόνος περιορισμός είναι η αδεξιότητα και η έλλειψη φαντασίας. Αν έχεις το ένα και δεν έχεις το άλλο ή και τα δύο συνδυαστικά, τότε μάλλον δεν μπορείς να κάνεις μοντελισμό. Και φυσικά αν έχεις έλλειψη ενδιαφέροντος να κάνεις κάτι τέτοιο! Γιατί δεν θέλεις να αφιερώσεις χρόνο και να επενδύσεις κάποια χρήματα για να πάρεις κάποια εργαλεία για να κάνεις μοντελισμό. Προτιμάς να κάνεις κάτι άλλο και να εκφράζεσαι από το να κάνεις κέικ και να τα στολίζεις. Ούτε καν για μια ή δύο φορές το χρόνο που ίσως χρειαστεί. Κι αυτό είναι ένα θέμα. Οπότε καταλήγουμε πως εμείς που μας αρέσει εκφραζόμαστε μέσα από αυτό και άρα είναι τέχνη αλλά και δεν είναι ακριβώς... 
Και ας έχουμε μια κουζίνα μέσα στην άχνη το μισό μήνα!
Επειδή τα αποτελέσματα των πονημάτων μας είναι "απτά" λοιπόν, και θα πάρουμε αμέσως το feedback για τη δουλειά μας, χρειάζεται να αγαπάμε τους ανθρώπους τόσο, ώστε να μπορούμε να καταλάβουμε τι θα ήταν αυτό που θα έτρωγαν και με τα μάτια τους και με τον ουρανίσκο τους.
Να αγαπάμε να φροντίζουμε επίσης.
Η δουλειά μας και η έκφρασή μας, δεν θα μείνει στο ράφι σαν βιβλίο, ούτε στην ταινιοθήκη, ούτε στο στάντ για cd, ούτε θα κρεμαστεί στον τοίχο σαν πίνακα. Η δουλειά μας θα καταναλωθεί για να τέρψει αισθήσεις.
Ωραίο δεν είναι?
Μετά από αυτά τα πολλά που σας είπα, θα συνεχίσω με μια φωτογραφία μόνο σ'αυτή την ανάρτηση. Τη φωτογραφία της τούρτας τσαγιέρας, που ετοίμασα για τα γενέθλια της κόρης της φίλης μου της Κατερίνας, που διατηρεί το blog Ανθομέλι με τη γλυκιά αδερφή της την Κάλλη (Αθήνα - Θεσσαλονίκη μεγάλο το ειδύλλιο!). 
Η Κατερίνα με εμπιστεύτηκε, χωρίς να μου βάλει κανέναν περιορισμό εκτός από την ώρα του πάρτυ και το θέμα που πάνω κάτω είχαν επιλέξει, και η ίδια και η γλυκύτατη κορούλα της, και με άφησαν να αποτυπώσω στη γενέθλια τούρτα, την ιδέα μου για το brunch πάρτι που ετοίμασαν. (Το λινκ στο brunch οδηγεί στην ανάρτηση της Κατερίνας με περισσότερες πληροφορίες για να οργαώσετε κι εσείς ένα πρωινό-μεσημεριανό breakfast+lunch=brunch γενέθλιο πάρτι! )  
Τις ευχαριστώ θερμά και από εδώ για την εμπιστοσύνη και την ελευθερία κινήσεων! 
Πάμε να τη δούμε και μετά να την φτιάξουμε και να την κολλήσουμε στα δεξιά ως Τουρtorial Νο3! 

Για να λαμβάνετε ενημερώσεις η κοινότητα του Τουρtorial στο facebook
εναλλακτικά